Langs de weg naar Marken staan twee windmolens aan de Waterlandse Zeedijk. Ze zijn van de Coöperatie Windenergie Waterland en het zijn ook de enige twee windmolens in heel Waterland. In de vorige Stadskrant stond dat er bij diezelfde CWW een sponsoring kan worden aangevraagd voor initiatieven op het gebied van duurzaamheid. Ik ben benieuwd naar het verhaal daarachter en toevallig is een van de bestuursleden een Edammer. Ik ga langs bij Hans Mars, hij wil mij onder het genot van een kop thee meer vertellen over de windmolens.
Wie is Hans Mars en wat doe je in het dagelijks leven? “Ik ben zorg coördinator bij een opvang voor daklozen met verslavingsproblematiek. Daarnaast ben ik in mijn vrije tijd de secretaris van Coöperatie Windenergie Waterland. Mijn aandeel daarin is de communicatie en ik hou me bezig met het sociale aspect van de coöperatie.”
Kun je uitleggen wat de CWW doet? “De windmolens leveren voor 3000 huishoudens groene stroom op. Een overgrote deel van de winst geven we aan Stichting Duurzaam Waterland, zij mogen jaarlijks een bedrag van Є100.000,– verdelen onder particulieren en organisaties die een subsidie aanvragen voor een duurzaam initiatief. Vanuit de coöperatie hebben we ook nog een subsidiepotje waarmee we jaarlijks subsidie verlenen aan maatschappelijk culturele initiatieven zonder winstoogmerk. Je kunt dan bijvoorbeeld denken aan zang-, toneel- en muziekvereniging.”
Wat heeft de CWW tot nu toe bereikt? “De eerste molen die we neer hebben gezet, kostte een half miljoen gulden. Een deel werd gefinancierd door de bank en de rest door leden van de CWW. Er volgde een tweede en een derde molen. Inmiddels zijn de drie molens aan het einde van hun levensduur vervangen door twee nieuwe grotere windmolens die veel meer stroom opwekken. Nadat de leningen waren afbetaald, ging de coöperatie winst maken en met die winst ondersteunen we jaarlijks vele projecten.”
Hoe is het idee ontstaan? “De CWW is in de jaren ’80 ontstaan op een verjaardag van mijn zwager. We wilden iets gaan doen met duurzame energie, dat idee begon toen net de kop op te steken, want in de jaren ’80 was men vooral nog bezig met zure regen en luchtvervuiling. We waren niet de eerste op het gebied van duurzame energie maar de coöperatieve gedachte was wel vrij nieuw. Het sprak mensen aan om in eigen beheer een project te realiseren.”
Hoe kijk je naar de toekomst? “Zoals het er nu voorstaat is er maar één locatie in Waterland waar windmolens mogen staan en dat is de plek waar we nu al staan. Uitbreiden is dus moeilijk. Maar je weet niet hoe de wereld er over vijf jaar uitziet, veranderingen gaan heel snel. We kunnen weinig over de toekomst zeggen, we draaien vooralsnog gewoon door zoals we nu gaan.”
Heb je nog een boodschap voor de inwoners van Edam-Volendam? “Veel mensen denken dat de klimaatverandering wel zal overwaaien. Toch is het een serieus probleem, onze kinderen en kleinkinderen zullen het ons niet in dank afnemen als we nu de boel laten versloffen. We moeten stappen nemen. Alle bezwaren tegen windmolens zijn te weerleggen. Je moet uiteraard rekening houden met omwonenden en de natuur. Maar wat van de bezwaren overblijft is dat men het gewoon lelijk vindt om naar een windmolen te kijken. Het verzet is van aller tijden, in de 17e eeuw was er ook al weerstand tegen de komst van windmolens. Maar die zijn uiteindelijk ook een onderdeel geworden van ons landschap.”
